زندگی با کودک مبتلا به ADHD (اختلال توجه و بیش فعالی) دشوار است. در این مقاله شما را با نحوه تشخیص علائم و نشانه‌های اختلال بیش فعالی یا همان کمبود توجه آشنا می‌کنیم.همچنین راه حل‌هایی برای درمان این بیماری برایتان آورده‌ایم.
بیماری ADHD یا ADD چیست؟
اینکه کودکان گاهی اوقات تکالیف خود را فراموش کنند، در طول کلاس خیال‌بافی کنند، بدون فکر کاری را انجام دهند و یا سر میز شام رفتارهای ناخوشایند داشته باشند، کاملا طبیعی است. اما عدم توجه، تکانش‌گری نیز نشانه‌هایی از اختلال بیش فعالی یا کمبود توجه (ADHD) است، که گاهی اوقات به عنوان اختلال کمبود توجه یا ADD شناخته می‌شود.
ADHD نوعی اختلال رشد عصبی است که به‌طور معمول در اوایل کودکی، معمولاً قبل از هفت سالگی ظاهر می‌شود. ADHD مانع از پاسخ‌های خود به خودی کودکان می‌شود– پاسخ‌هایی شامل همه چیز، از حرکت و گفتار تا توجه باشد. همه ما کودکانی را می‌شناسیم که نمی‌توانند آرام بنشینند، به نظر می‌رسد هرگز گوش نمی‌دهند، دستورالعمل‌ها را هر چقدر هم که واضح به آنها بگویید بازهم انجام نمی‌دهند یا اظهار نظرهای نامناسب را در زمان‌های نامناسب انجام می‌دهند. گاهی اوقات این کودکان به عنوان مزاحم برچسب‌گذاری می‌شوند، یا به دلیل تنبل و بی انضباط بودن مورد انتقاد قرار می‌گیرند. با این حال، ممکن است این کودکان ADHD داشته باشند.
نحوه تشخیص کودک فعال معمولی با کودک بیش فعال؟
تشخیص بین ADHD و رفتار طبیعی کودک ممکن است دشوار باشد. اگر فقط چند علامت مشاهده کردید یا علائم فقط در برخی شرایط ظاهر می‌شوند، احتمالاً ADHD نیست. از طرف دیگر، اگر کودک شما تعدادی از علائم و نشانه های ADHD را نشان می‌دهد که در همه موقعیت‌ها وجود دارد- در خانه، مدرسه و بازی- وقت آن است که نگاه دقیق‌تری بیندازید.
زندگی با کودک مبتلا به ADHD می‌تواند نا‌‌‌امید‌کننده و طاقت‌فرسا باشد، اما به‌عنوان والدین کارهای زیادی می‌توانید انجام دهید تا بتوانید به کنترل علائم، غلبه بر چالش‌های روزمره و آرامش بیشتر خانواده کمک کنید.
افسانه‌ها و حقایقی درباره ADHD |
| باور غلط: همه کودکان مبتلا به ADHD بیش‌فعال هستند.
واقعیت: برخی از کودکان مبتلا به ADHD بیش‌فعال هستند، اما بسیاری از کودکان ADHD دیگر که دارای مشکلات توجه هستند، بیش‌فعالی ندارند. کودکان مبتلا به ADHD که بی‌توجهند اما بیش از حد فعال نیستند، ممکن است خیالاتی و بدون‌انگیزه به‌نظر بیایند. |
| باور غلط: کودکان مبتلا به ADHD هرگز نمی‌توانند توجه کنند.
واقعیت: کودکان مبتلا به ADHD اغلب می‌توانند تمرکز خود را بر روی فعالیت‌هایی که از آن لذت میبرند، نشان دهند. اما هر چقدر تلاش کنند، وقتی وظیفه پیش رو خسته‌کننده یا تکراری است، در حفظ تمرکز مشکل دارند. |
| باور غلط: کودکان مبتلا به ADHD اگر بخواهند می‌توانند رفتار بهتری داشته باشند.
واقعیت: کودکان مبتلا به ADHD ممکن است تمام تلاش خود را برای خوب بودن انجام دهند، اما هنوز قادر به آرام نشستن، ساکت ماندن یا توجه نیستند. ممکن است نافرمان به‌نظر برسند، اما این به این معنی نیست که آنها عمداً این‌کار را می‌کنند. |
| باور نادرست: ADHD در کودکان در بزرگسالی از بین می‌رود.
واقعیت: ADHD اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد، بنابراین منتظر نمانید تا فرزندتان با این مشکل بزرگتر شود. درمان می‌تواند به کودک شما کمک کند تا علائم را مدیریت و به حداقل برساند. |
| باور نادرست: دارو بهترین گزینه درمانی برای ADHD است.
واقعیت: داروها اغلب برای اختلال نقص توجه تجویز می‌شوند، اما ممکن است بهترین گزینه برای کودک شما نباشند. درمان موثر برای ADHD شامل آموزش، رفتار درمانی، حمایت در خانه و مدرسه، ورزش و تغذیه مناسب است. |
نشانه های کودک ADHD چیست؟
وقتی افراد کودکانی با بیماری” اختلال کمبود توجه” را می‌بینند فکر می‌کنند، کودکی خارج از کنترل، مدام در حال حرکت است و از دیوارها می‌پرد و همه اطرافیان را عصبی می‌کند. اما واقعیت بسیار پیچیده‌تر است. برخی از کودکان مبتلا به ADHD بیش‌فعال هستند، در حالی که برخی دیگر آرام می‌نشینند و توجه آنها کیلومترها دور است. برخی تمرکز بیش از حد بر یک کار دارند و در انتقال آن به کار دیگری مشکل دارند. برخی دیگر فقط خیلی کم بی‌توجه هستند، اما بیش از حد تندخو هستند.
کدام یک از این کودکان ممکن است ADHD داشته باشد؟
الف. پسر بیش فعالی که بدون توقف صحبت می‌کند و نمی‌تواند آرام بنشیند.
ب. خیال‌پرداز آرام که پشت میز کارش نشسته و به فضا خیره می‌شود.
ج. هر دو.
پاسخ صحیح “ج” است.
علائم و نشانه‌های کودک مبتلا به اختلال نقص توجه بستگی به ویژگی‌های برجسته کودک دارد.
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است:
- بی‌توجه باشند، اما بیش فعال یا تندخو نباشند.
- بیش‌فعال و تندخو باشند، اما قادر به توجه باشند.
- بی‌توجه، بیش فعال و تندخو باشند. (رایج‌ترین شکل ADHD)
کودکانی که فقط علائم کم‌توجهی ADHD را دارند اغلب نادیده گرفته می‌شوند، زیرا مزاحمتی ایجاد نمی‌کنند. با این حال، علائم بی‌توجهی عواقبی دارد: تنبیه‌شدن توسط والدین و معلمان به‌دلیل عدم رعایت دستورالعمل‌ها. عملکرد کم در مدرسه؛ یا درگیری با بچه‌های دیگر به دلیل بازی نکردن طبق قوانین.
اثرات مثبت ADHD در کودکان
ADHD هیچ ارتباطی با هوش و استعداد ندارد. علاوه بر این، کودکان مبتلا به “اختلال نقص توجه” اغلب ویژگی‌های مثبت زیر را نشان می‌دهند:
خلاقیت. کودکانی که ADHD دارند بیش از حد می‌توانند خلاق و دارای قوه تخیل باشند. کودکی که خیال‌پردازی می‌کند و ده فکر مختلف دارد، می‌تواند به یک استاد حل مسئله، چشمه‌ی ایده یا یک هنرمند مبتکر تبدیل شود. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است به راحتی حواس‌پرت شوند، اما گاهی اوقات آنها آنچه دیگران نمی‌بینند را متوجه می‌شوند.
انعطاف‌پذیری. از آن‌جاکه کودکان مبتلا به ADHD به یکباره گزینه‌های زیادی را در نظر می‌گیرند، زود به یک گزینه متمایل نمی‌شوند و نسبت به ایده‌های مختلف بازتر هستند.
شوق و خودانگیختگی. کودکان مبتلا به ADHD به‌ندرت کسل‌کننده هستند! آنها به بسیاری از چیزهای مختلف علاقه‌مند هستند و شخصیت‌های زنده‌ای دارند. به‌طور خلاصه، اگر آنها شما را ناراحت نکنند (و حتی بعضی اوقات که شما را ناراحت می‌کنند)، کنار آنها بودن بسیار سرگرم‌کننده است.
انرژی و تلاش. وقتی کودکان مبتلا به ADHD انگیزه می‌گیرند، سخت کار یا بازی می‌کنند و برای موفقیت تلاش می‌کنند. در واقع ممکن است منحرف کردن آنها از کاری که به آن علاقه دارند دشوار باشد، خصوصاً اگر فعالیت تعاملی یا عملی باشد.
سخن آخر
ADHD نوعی بیماری است که علائم متفاوتی دارد، جهت آشنایی بیشتر و تشخیص اینکه آیا کودک شما دچار ADHD است یا خیر، مقاله علائم و نشانه‌های ADHD در کودکان را مطالعه کنید.
منبع: www.helpguide.org
توجه: مقالات مرتبط با پزشکی و سلامت مجله داروخانه مفیدطب از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده‌اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند، بنابراین توصیه درمانی و پزشکی محسوب نمی‌شوند. در صورتی‌که مشکل پزشکی دارید، لازم است تا برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه نمایید.
